“Καλό ταξίδι προπονητή των παιδιών μας, καλό ταξίδι καλέ μας άνθρωπε…” Σε κλίμα οδύνης το τελευταίο αντίο στον Γιώργο Σαΐτη…
Πόνος βουβός, μάτια γεμάτα δάκρυα και ένα «γιατί τόσο νωρίς» συνόδευσαν τον δικό μας Γιώργο Σαΐτη στην τελευταία του κατοικία.
Συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι προπονητές, αθλητές και φυσικά τα «μωρά» του είπαν το δικό τους “αντίο” σε έναν αφοσιωμένο εργάτη του αθλήματος που για περισσότερες από τρεις δεκαετίες το υπηρέτησε με σθένος.
«Καλό ταξίδι προπονητή των παιδιών, καλό ταξίδι καλέ μας άνθρωπε» ακούστηκε τη στιγμή που η σορός του Γιώργου Σαΐτη περνούσε το κατώφλι του ναού της Αγίας Φωτεινής στη Νέα Σμύρνη ενώ οι μικροί αθλητές του από τον Δούκα συντετριμμένοι σήκωσαν στις πλάτες τους τον προπονητή τους για να τον οδηγήσουν στο τελευταίο του ταξίδι στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Κουπάκι του Νομού Φωκίδας.
Όλοι τους ήταν απαρηγόρητοι και όλοι τους ήταν εκεί για τον δικό τους κόουτς για τον άνθρωπο που για πολλά χρόνια μοιράζονταν μαζί του τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, τις αγωνίες τους. Ο Γιώργος άλλωστε έπαιρνε ζωή από τη ζωή τους, ήταν ο αθλητικός τους πατέρας και πάντα πάλευε για την αγωνιστική τους εξέλιξη ενώ ήθελε τη σωστή διάπλαση του χαρακτήρα τους.
Η απώλεια του αφήνει ένα τεράστιο κενό στο ελληνικό χάντμπολ αλλά και στις καρδιές όσων ξέρουν να εκτιμούν τη σεμνότητα, την αξιοπρέπεια και την ανιδιοτελή προσφορά.
Οι ιδέες του όμως και το πάθος του για το άθλημα που αγαπούσε, είναι μια σπουδαία παρακαταθήκη για τον Σύλλογο μας αλλά και συνολικά, για τον Ελληνικό Χάντμπολ.
Από τα χέρια του Γιώργου Σαΐτη πέρασαν χιλιάδες παιδιά στα οποία δίδαξε τις γνώσεις του για το χάντμπολ. «Έχτισε» γενιές αθλητών, «έχτισε» χαρακτήρες παιδιών που τον ευγνωμονούν για όλα όσα τους πρόσφερε απλόχερα…
Ήταν φίλος τους, συμπαίκτης τους, προπονητής τους, πατέρας τους, ήταν ο άνθρωπος που στα δύσκολα ήταν πάντα εκεί για όλους. Ο προπονητής που στις ήττες έβγαινε μπροστά και στις νίκες απομακρυνόταν αθόρυβα.
Να γράψουμε για απλότητα, για ήθος, για τιμιότητα, για πάθος, για γλυκύτητα, για ενέργεια, για δυναμισμό; Ότι και να γράψουμε, οι λέξεις είναι λίγες μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής του Γιώργου Σαΐτη…
Όλα αυτά τα χρόνια ζήσαμε μαζί του στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη όλων. Πανηγυρίσαμε μεγάλες νίκες, πικραθήκαμε στις ήττες όμως εσύ ήσουν πάντα εκεί, δίπλα σε όλους, δίπλα στα «μωρά» σου που λύγισαν στο τελευταίο αντίο.
Ο αποχαιρετισμός δύσκολος, η καρδιά μας ραγίζει, όμως Γιώργο να θυμάσαι ότι ήσουν νικητής, της ζωής και των τερέν…
«Χτίσε» στα γήπεδα του παραδείσου τη δική σου χαντμπολική αυτοκρατορία, όπως ακριβώς την είχες ονειρευτεί και την ήθελες ΕΣΥ! Η παρέα των ουρανών σε περιμένει άλλωστε, και έχεις να διδάξεις πολλά για το άθλημα που τόσο πολύ αγάπησες και υπηρέτησες πιστά. Μόνο, που και που, να ρίχνεις και καμία ματιά σε όλους εμάς εδώ κάτω γιατί το κενό που αφήνεις πίσω σου είναι δυσαναπλήρωτο!
Να μας προσέχεις από εκεί ψηλά!!!!
Καλό ταξίδι Coach της καρδιά μας…
